مقایسه اثر تئوفیلین و عصاره آبی آلوئه‌ورا بر تغییرات بافتی کلیه و فاکتورهای کلیوی در موش‌های رت ماده آسمی

و هدف: آسم نوعی بیماری تنفسی است که از داروهای شیمیایی و گیاهی مختلفی برای درمان آن استفاده می‌شود. در این مطالعه اثرات جانبی تئوفیلین و عصاره آلوئه‌ورا بر بافت کلیه موش‌های آسمی ‌بررسی گردید. روش بررسی: در این تحقیق تجربی، 36 عدد موش رت ماده در 6 گروه 6تایی شامل: 1) کنترل سالم؛ 2) کنترل آسمی؛ 3) دوگروه تجربی آسمی ‌تیمارشده با تئوفیلین (دوز 200-100 میلی‌گرم برکیلوگرم) به مدت 8 هفته به‌صورت خوراکی؛ 4) دو گروه آسمی‌ تیمارشده با عصاره آبی آلوئه‌ورا (دوز 200-100 میلی‌گرم برکیلوگرم) به مدت 8 هفته به‌صورت خوراکی، تقسیم شدند. با اسید استیک به مدت 12 هفته (به‌صورت اسپری)، آسم در موش‌ها القا گردید. همه گروه‌ها، رژیم غذایی طبیعی دریافت کردند. در پایان دوره تیمار، خونگیری از بطن، به‌منظور انجام آزمایشهای بیوشیمیایی به‌عمل آمد. بافت کلیه در فرمالین 10% تثبیت و رنگ‌آمیزیH&E جهت مطالعات میکروسکوپی انجام گرفت. داده‌ها با استفاده از آزمون آماری واریانس و تست توکی آنالیز شدند. یافته‌ها: نتایج، وجود سلول‌های التهابی در بافت همبند و اطراف توبول‌های کلیه درگروه آسمی ‌را نشان داد. در گروه تحت درمان با تئوفیلین، تغییر خفیف در تراکم مزانشیم و آتروفی مویرگ گلومرولی و افزایش فضای بومن دیده شد. اما کلیه در گروه تحت درمان با آلوئه‌ورا (100میلی‌گرم برکیلوگرم) بهبود یافت. میانگین غلظت کراتینین و اوره در موش‌های آسمی، گروه تحت درمان با تئوفیلین و آلوئه‌ورا (200میلی‌گرم برکیلوگرم) در مقایسه با گروه شاهد، افزایش نشان داد (05/0>p)، اما این میزان در گروه تحت درمان با عصاره آلوئه‌ورا (100 میلی‌گرم برکیلوگرم)، به‌میزان قابل‌توجه‌ای کاهش یافت (05/0>p). نتیجه‌گیری: عصاره آلوئه‌ورا (دوز 100 میلی‌گرم برکیلوگرم) در کاهش التهاب بافت کلیه، کاهش سطح اوره و کراتینین مؤثر است.